|
English Translation |
|
More meanings for emir
order
noun
|
|
sipariş,
düzen,
sıra,
tertip,
dizi
|
decree
noun
|
|
kararname,
karar,
ferman
|
command
noun
|
|
komuta,
kumanda,
buyruk,
hakimiyet,
kuvvet
|
emir
noun
|
|
emir
|
commandment
noun
|
|
buyruk,
Allah'ın emri
|
imperative
adjective
|
|
zorunluluk,
zorunlu,
emir kipi,
gerekli,
mecburi,
buyurucu,
emir belirten
|
bidding
noun
|
|
teklif verme,
fiyat verme
|
mandate
noun
|
|
manda,
vekâlet
|
direction
noun
|
|
yön,
istikamet,
yönetim,
talimat,
yönetme
|
amir
noun
|
|
emir
|
word
noun
|
|
kelime,
sözcük,
söz,
haber,
laf
|
behest
noun
|
|
buyruk
|
charge
noun
|
|
ücret,
suçlama,
yük,
şarj etme,
talep
|
prescription
noun
|
|
reçete,
yönerge,
zaman aşımı,
ilaç yazma,
zaman aşımı ile kazanılan hak
|
dictate
noun
|
|
dikte,
prensip
|
disposal
noun
|
|
yok etme,
satış,
kullanım,
ortadan kaldırma,
düzen
|
dictation
noun
|
|
dikte,
dikte etme,
imlâ,
dikte edilen yazı
|
fiat
noun
|
|
karar,
irade,
hüküm,
yetki,
resmi izin
|
precept
noun
|
|
kural,
talimat,
kaide,
yönetmelik,
mahkeme emri
|
disposition
noun
|
|
eğilim,
düzen,
yapı,
yaradılış,
yetenek
|
imperatival
adjective
|
|
emir belirten
|
jussive
adjective
|
|
emir
|
word of command
noun
|
|
komut
|
ameer
noun
|
|
emir
|
ukase
noun
|
|
Rus hükümeti fermanı
|
See Also in Turkish
emir vermek
noun, verb
|
|
give directions,
give order,
command,
order,
instruct
|
emir almak
verb
|
|
take orders
|
emir altındaki kimse
noun
|
|
minion
|
emir eri
noun
|
|
orderly,
batman,
equerry,
peon
|
On Emir
|
|
Ten Commandments
|
yazılı emir
noun
|
|
written order,
writ
|
emir subayı
abbreviation, noun
|
|
order officer,
adjutant,
aide-de-camp,
aid-de-camp,
aide
|
kesin emir
noun
|
|
exact order,
injunction,
peremptory command
|
emir kipi
noun
|
|
imperative
|
emir ver
|
|
give orders
|
Nearby Translations
|
|
|
|
|